चीनमा अझै पनि घरेलु हिंसाको समस्या जस्ताको त्यस्तै

चीन घरेलु हिंसाको चपेटामा आइरहेको थियो र यस क्रम २१औं शताव्दीमा आइपुग्दा घट्नुको े साटो झनै बढ्दो छ । न्यायपालिकाले यस खतरासँग लड्नका लागि उपायहरू गरिरहेको छ तर घरभित्र हुने हिंसाको क्रम नियन्त्रण बाहिर नै छ ।

भर्खरै उच्च प्रोफाइल मुद्दाहरूको श्रृंखलाले घरेलु हिंसा पीडितहरूको दुर्दशालाई हाइलाइट गरेपछि, राष्ट्रव्यापी आक्रोश फैलाएको छ। बढ्दो शिक्षा, चेतना र रोजगारीले गर्दा चीनका महिलाहरूले घरेलु हिंसाका बारेमा अहिले आएर कुरा गर्न थालेका छन् र हालका वर्षहरूमा यो राष्ट्रिय चासोको रूपमा बढेको छ।

पछिल्लो तथ्याङ्कहरू उपलब्ध छैनन्, तर विगतका तथ्याङ्कहरूले यो समस्या कत्तिको गम्भीर र डरलाग्दो छ भनेर देखाउँछन्।सन् २०१० मा चीनको राष्ट्रिय तथ्याङ्क ब्यूरो र महिलाको सामाजिक स्थितिको तेस्रो सर्वेक्षणले २० देखि ६४ वर्ष उमेर समूहका २४.७ प्रतिशत महिलाले विभिन्न प्रकारका घरेलु हिंसाको अनुभव गरेको देखाएको थियो।

चीनका महिला सहायता समूहहरूले औसतमा वार्षिक ४०,००० देखि ५०,००० घरेलु हिंसाका उजुरीहरू दर्ता गर्दछन् । समस्यालाई लक्षित गर्ने पहिलो कानून २०१५ मा मात्र पारित भएको थियो। घरेलु हिंसा विरुद्धको कानुनका मुख्य सिद्धान्तहरू घरेलु हिंसा रोक्न ,परिवारका सदस्यहरूको समान अधिकारको रक्षा गर्न, समान, सामंजस्यपूर्ण, सभ्य पारिवारिक सम्बन्धको संरक्षण गर्दै पारिवारिक सद्भाव र सामाजिक स्थिरता प्रवर्द्धन गर्ने आधारमा तयार गरिएको छ ।

दुर्भाग्यवश, अन्तिम उद्देश्य पारिवारिक सद्भावको संरक्षण र संरक्षण पहिलो घरेलु हिंसा रोक्न सँग सीधै विरोधाभास गर्दछ, जुन कानूनको समग्र प्रभावहीनताको प्रमुख कारण हो भन्दै एक मिडिया आउटलेटले प्रकाशन गरेको छ । केही वर्षअघि एउटा सर्वेक्षण गर्ने डिप्लोम्याट पत्रिकाले चीनमा पारिवारिक सद्भाव र सामाजिक स्थायित्वको सिद्धान्त कन्फ्युसियसवादबाट आएको र महिला हिंसा अनि समग्र घरेलु हिंसालाई प्रोत्साहन दिने भनी उद्धृत गरिएको थियो ।

उक्त अध्ययनका अनुसार ‘कुटपिटले आत्मीयता देखाउँछ र गालीले प्रेम देखाउँछ’ जस्ता भनाइहरूमा देखाइएझैं महिला परिवारका सदस्यहरूमाथि हुने हिंसालाई सामान्य बनाइन्छ र प्रोत्साहन पनि गरिन्छ। पिट्नु सामान्य कुरा हो भन्ने स्थापना गरेको यस सोचले महिलाहरू दुर्व्यवहार भए तापनि पिडकहरुको बिरुद्धमा विरलै खडा हुन सक्ने संचरना बनाइदिएको तथ्य प्रकाशमा ल्याएको थियो ।

विद्रोही आन्दोलनमा संलग्न हुन र लामो समयदेखि चलिरहेको पुरुष वर्चस्वलाई अस्थिर बनाउन, CCP ले आफ्नो निरन्तर अस्तित्वको लागि खतराको रूपमा लिन्छ . कथित रूपमा “विदेशी शक्तिहरूको घुसपैठ” को परिणाम – जागृत गर्न महिलाहरूलाई निश्चित रूपमा प्रोत्साहित गरिएको छैन।