कश्मीरमा पाकिस्तानको योजना कहिल्यै सफल हुने छैन

श्रीनगर: किनकि झूट बोल्नेहरूले सत्य प्रकट हुनु अघि एक हदसम्म मात्र आफ्नो रक्षा गर्न सक्छन्, तिनीहरूले आफ्नो अस्तित्वको मूल्यमा पनि अरूको प्रतिष्ठालाई बदनाम गर्ने जस्ता मूर्ख अभ्यासहरूको सहारा लिन्छन् भन्ने भनाई सत्य सावित भएको छ ।

यस्तो छ मानवता विरुद्धको युद्ध अपराध गर्ने निर्लज्ज आक्रमणकारी र अन्तर्राष्ट्रिय निकायको अगाडि शिकार खेल्ने पाकिस्तानको कथा आज प्रस्तुत गर्दैछौं ।

भारतले अक्टोबर २२ लाई ७५ औँ कालो दिवसको रूपमा सम्झना गर्दा पहिलेको जम्मु र कश्मीरमा आदिवासी आक्रमण र आज पाकिस्तानले कब्जा गरेको जम्मू र कश्मीर (PoJK) भनेर चिनिने गैरकानुनी कब्जामा पाकिस्तानले गरेको आक्रमण निस्सन्देह हास्यास्पद छ।

पाकिस्तानले कसरी भारतलाई यस क्षेत्रमा रक्तपातको अपराधी भएको निराधार आरोप लगाउँछ भन्ने कुरा सारा बिश्वले बुझिसकेको छ ।

२२ अक्टोबर, सन् १९४७ को पूर्वसन्ध्यामा ६००० सशस्त्र जनजाति मिलिशियाहरु पाकिस्तानको सहयोगमा जंगल छिरे ।

उपत्यकाका हजारौं निर्दोष मानिसहरूलाई तिनीहरूको धर्म र जातको पर्वाह नगरी लुटपाट, बलात्कार र हत्या गरेको यस घटना नै पाकिस्तानले गरेको

पहिलो जिहाद थियो।कश्मीरी खजाना लुटियो। तिनीहरूको पशु प्रवृत्तिले महिलाहरूलाई यौन दास बनायोस केटीहरूले आत्मसम्मानमा मर्न विष खानुपर्ने अवस्था आयो ।

कतिपयलाई पाकिस्तानमा नै दास बनाएर बेचियो । हजारौंलाई जबरजस्ती इस्लाम धर्म परिवर्तन गरियो। निर्दोष बालबालिकाको हत्या भयो । रातारात लाखौं घरबारविहीन भए ।

महाराजा हरि सिंह चार दिनपछि सहयोगको लागि भारततर्फ फर्किए । भारतीय सेनाहरू अर्को दिन श्रीनगरमा अवतरण गरेर श्रीनगर एयरपोर्टबाट ३५ माईलको दूरीमा लुटेरा पाकिस्तानी आदिवासीहरूलाई पछाडि धकेले।

यसरी सन् १९४७ नोभेम्बर ७ मा, दृढ भारतीय सेनाको प्रतिरोधमा पाकिस्तानी आदिवासीहरू घर फर्कन बाध्य भएका हुन् ।
आज पाकिस्तान डुब्दै गरेको जहाज बनेको छ ।
यसको आर्थिक वृद्धि न्यून छ, मुद्रास्फीति र बेरोजगारी उच्च छ, वित्तीय घाटा अत्यधिक छ, लगानी घटिरहेको छ, बाह्य सन्तुलन बिग्रिरहेको छ र आतंकवादी हिंसा बढिरहेको छ।

अफगानिस्तानमाथि विजय हासिल गरेको तालिबानले आफ्नो पुरानो मित्र पाकिस्तानमा आफ्नो खुट्टा बलियो गरेको छ । सेना र लडाकुहरूले गिलगिट(बाल्टिस्तान, सिन्ध र पीओकेका प्राकृतिक स्रोतहरू हिंसात्मक रूपमा कब्जा गरिरहेका छन्।

र अझै कश्मीरमा पाकिस्तानको विश्वासघात पछि पनि, भारतले अगस्टमा बाढी राहतका लागि पाकिस्तानलाई २५ मिलियन डलर सहयोगको घोषणा गर्यो।

पाकिस्तानले अनगिन्ती गलत खेल र विश्वास भंग गरे पनि, भारतले सधैं आलु, प्याज र टमाटर सहितको सहायताको हात अघि बढायो र पाकिस्तानले दुवै हातले सहयोगको स्वागत गर्यो।

सारा विश्वले पाकिस्तानलाई फेरि आफ्नो खुट्टामा उभ्याउने प्रयास गरिरहेको बेला तिनीहरू अझै पनि धर्म र जिहादको साँघुरो पर्दा भित्र बसेका छन् ।

गत महिना एउटा चकित पार्ने भाइरल भिडियोले खुलासा गर्‍यो कि कसरी सुन्नी चरमपन्थीहरूले इरानबाट ल्याइएका टमाटरहरू सडकमा नष्ट गरे । सहायता शिया देशबाट आएको थियो भन्दै ति पाकिस्तानका सुन्नीहरुले टटमाटर नष्ट पारेका थिए ।

तिनीहरू वास्तवमा आत्म(विनाशकारी मानिसहरूको गुच्छा हुन्।

जो आफ्नै प्रति वफादार हुन सकेनन् भने अरु कसैप्रति वफादार हुन सक्छन् रु बिश्वले सोच्ने बेला आएको छ ।